10-11 września 2016 r. i 17-18 września 2016 r.

Godz: 10.00-18.00

Pałac Sierakowskich w Waplewie Wielkim, to unikalny zabytkowy obiekt na Powiślu. Jest siedzibą Muzeum Tradycji Szlacheckiej i Pomorskiego Ośrodka Kontaktów z Polonią, jedynego w województwie pomorskim muzeum dedykowanemu tradycjom polskiej szlachty.

Od wielu lat obiekt znajdował się w bardzo złym stanie technicznym, a znajdujące się w nim dzieła sztuki nie miały odpowiednich warunków do przechowywania i ekspozycji.

W tej sytuacji Muzeum Narodowe w Gdańsku oraz Parafia Rzymskokatolicka św. Maksymiliana Marii Kolbe w Waplewie Wielkim podjęły decyzję o realizacji partnerskiego projektu „Rewaloryzacja i adaptacja pałacu w Waplewie Wielkim w gminie Stary Targ na cele muzealne”, który otrzymał dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Pomorskiego na lata 2007-2013.

Prace rewaloryzacyjne trwały od 2012 do 2015 roku. Zwiedzającym udostępniona została powierzchnia muzealna ze spójną i interesującą trasą zwiedzania i, pierwszą z zaplanowanych, ekspozycji stałych poświęcona wnętrzom pałacowym.

W ramach projektu odrestaurowano epitafium alabastrowe „Zmartwychwstanie Chrystusa” znajdującej się w kaplicy Parafii Rzymskokatolickiej. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Waplewie Wielkim.

Całkowita wartość projektu wyniosła blisko. 8 mln zł, z czego ok. 5,5 mln zł pochodziło z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i budżetu państwa.

Projekt został sfinansowany przez Regionalny Program Operacyjny dla Województwa Pomorskiego na lata 2007-2013.

Zwiedzającym udostępniona została pierwsza z zaplanowanych wystawa stała – „Wnętrza pałacowe w Waplewie Wielkim”. W części reprezentacyjnej dworu (Sień, Sala Gdańska, Sala Biała, Pokój Bilardowy, Pokój Rogowy) odtworzona została autentyczna aranżacja pomieszczeń z przełomu XIX i XX wieku. Było to możliwe dzięki fotografiom z 1896 roku i z lat 20. XX wieku. Powołanie muzeum w dawnej siedzibie Sierakowskich dało szansę częściowego scalenia rozproszonej w czasie wojny kolekcji artystycznej, którą właściciele gromadzili przez kilka pokoleń. Do waplewskich wnętrzpowróciła część dzieł sztuki, a niektóre z nich, szczególnie w Sali Gdańskiej i Białej, znajdują się na swych dawnych miejscach. Umeblowanie ‒ choć nie identyczne, gdyż nie udało się dotąd odnaleźć żadnych mebli o proweniencji waplewskiej ‒ nawiązuje do sprzętów widocznych na dawnych fotografiach i wymienianych w spisie wyposażenia pałacowego, przekazanego po II wojnie światowej przez Andrzeja Sierakowskiego. Znacząca część pomieszczeń jest wyposażona w sprzęty związane z rzemiosłem gdańskim. Sierakowskich podobnie jak Działyńskich z Kórnika i Potockich z Krzeszowic (Katarzyna z Branickich Potocka została później teściową Adama Sierakowskiego) można nazwać prekursorami, jeśli chodzi o kolekcjonowanie mebli gdańskich, które traktowano jak polskie zabytki. Maria z Sołtanów Sierakowska, w myśl ratowania zagrożonych zabytków, pozyskiwała nawet nadwątlone zębem czasu sprzęty, a wśród destruktów wynajdowała dobrze zachowane fragmenty mebli i wyposażała nimi wnętrza waplewskie.