9 września ǀ godz. 17.00

Zwiedzanie zespołu poklasztornego – m.in. klasztornego refektarza, biblioteki, podziemi, ogrodu ziołowego w wirydarzu oraz wieży kościelnej, w której zorganizowano ścieżkę przyrodniczo-edukacyjną. Rozpościera się stamtąd piękny widok  na otaczający Głębowice obszar Natura 2000 – Dolina Łachy. Obiekt poklasztorny został ufundowany w 1676 r. przez barona Jana Adama de Garniera. 23 kwietnia 1676 r. Garnier spisał testament, w którym spadkobiercą własnych dóbr ustanowił swego bratanka Leopolda Henryka, a ten przekazał wszelkie dobra dla zakonu jezuitów, w ten sposób Garnier ma także wpływ na powstanie Auli Leopoldyńskiej we Wrocławiu. Na początku 1679 r. będąc bezżennym, ostatecznie opuścił swą rezydencję w Lubielu i wstąpił jako brat Chrystoforus do głębowickiego zakonu karmelitów. Tu spędzał czas na modlitwie i kontemplacji. W swojej celi na obrazie Matki Bożej umieścił charakterystyczny dla duchowości karmelitańskiej napis: „Nadzieją moją pierwszą jest Bóg, nadzieją drugą Dziewica Maryja; tak należy żyć, tak umierać poza tym nie troszczyć się o nic”.

Można powiedzieć, że Jan Adam de Garnier był typowym przedstawicielem swojej epoki. Jego osobowość w sposób charakterystyczny dla baroku łączyła żołnierską waleczność z troską o innych i głęboką wiarą. Zmarł 11 listopada 1680 r. Pochowany został w stroju zakonnym. Początkowo jego ciało przebywało na przyklasztornym cmentarzu, a potem przeniesiono je do krypty kościelnej, która w tym roku została udostępniona dla zwiedzających.