Z Góra zapomniana, wyklęta? Święto 800 lat miasta pominęło lata 1945-1990. Pionierów odbudowujących miasto po szabrze Niemców i Rosjan. Ludzi, którzy z 25-tys. miasteczka zbudowali 140 tys. ośrodek uniwersytecki. Wystawa ma ich przywrócić pamięci.

Zakończony jubileusz 800-lecia Zielonej Góry skupił się na pokazaniu miasta jako domu niemieckich przemysłowców oraz potentatów winiarskich z XIX w. Można odnieść wrażenie, że pominięto prostych ludzi, robotników, rzemieślników, kolejarzy, osoby pracujące na rzecz tych potentatów itd. A przecież to oni budowali to miasto.
W latach 1945 – 1949 polscy pionierzy, repatrianci przejęli mury fabryk wyszabrowane przez Niemców i Rosjan. Rzesze ludzi pracy odbudowali fabryki, magazyny, instytucje. Miedzy rokiem 1950 a 2023 małe, powiatowe miasteczko stało się 140-tys. ośrodkiem uniwersyteckim i wojewódzkim. Mało, prawie nic nie pokazano z tego podczas 12-miesięcznych obchodów jubileuszu Zielonej Góry.
Wystawa zorganizowana w galerii na świeżym powietrzu, w skansenie kolei powiatowych, w centrum miasta, pokaże to powojenne życie, odbudowę i rozbudowę miasta, jego fabryk, magazynów, instytucji. To jak zagospodarowali się i tworzyli tutaj Polacy.
Skupiamy się na bocznicach fabrycznych i magazynowych, których w mieście było aż 26. Będą zdjęcia ludzi przy rozładunku wagonów w poszczególnych fabrykach, nowe bocznice, hale. Wielu z ich, po transformacji na pocz. XXI w. już nie ma, dlatego ich przypomnienie jest tak ważne dla starszych i młodszych mieszkańców Ziem Zachodnich.