W drugiej połowie XV w. na Warmii istniało środowisko wykształconych odbiorców pisma, którymi byli przede wszystkim duchowni. Sprzyjało to kształtowaniu się lokalnego introligatorstwa warmińskiego.

W drugiej połowie XV w. na Warmii istniało środowisko wykształconych odbiorców pisma. Byli to przede wszystkim biskupi i duchowni skupieni wokół kapituły katedralnej we Fromborku oraz kolegiackiej w Dobrym Mieście, a także zakonnicy. W okresie tym na Warmii funkcjonowały duże księgozbiory instytucjonalne. Najważniejszymi z nich były: biblioteka katedralna we Fromborku, biblioteka biskupia w Lidzbarku oraz biblioteka braniewskich franciszkanów. Formowały się również księgozbiory prywatne, gromadzone przez kanoników oraz wikariuszy. To wszystko sprzyjało kształtowaniu się lokalnego introligatorstwa warmińskiego. W drugiej połowie XV wieki nie istniało jednak jeszcze środowisko rzemieślników zajmujących się zawodowo wytwarzaniem opraw i utrzymujących się głównie z wykonywania tej czynności. Prace introligatorskie wykonywali przede wszystkim przedstawiciele duchowieństwa świeckiego oraz zakonnego. Zachowane w historycznych księgozbiorach warmińskich oprawy o lokalnej proweniencji powstały w pięciu pracowniach introligatorskich. Pierwsza z nich związana była z kapitułą warmińską. Ten warsztat należy utożsamiać z działalnością fromborskich wikariuszy. Drugim introligatorem czynnym na Warmii był zapewne jeden z urzędników biskupich, oprawiający książki na potrzeby archiwum biskupiego. Trzecią, największą pracownią, był warsztat introligatorski braniewskich franciszkanów, oprawiający książki na potrzeby wspólnoty zakonnej i realizujący zlecenia zewnętrzne. Kolejne dwie pracownie wiązać należy z introligatorami wędrownymi, przemieszczającymi się w poszukiwaniu zleceń. W warsztatach tych powstawały oprawy skórzane zdobione techniką ślepego i złoconego tłoczenia. Ze względu na fakt, iż poszczególne warsztaty działały w rozproszeniu, nie można mówić o spójnym środowisku introligatorów, ani o charakterystycznym typie późnogotyckiej oprawy warmińskiej. Na terenie Warmii powstawały jednak oprawy charakteryzujące się starannym wykonaniem i nieszablonowymi układami kompozycyjnymi