W zaklętym świecie drewnianych zabawek czas się zatrzymał. Pokazując ich piękno chcemy przywrócić pamięć o twórcach i zachować tradycję ginącego rzemiosła. Będzie to także początek szeroko zakrojonych działań w obszarze dziedzictwa kulturowego.

Zabawka ludowa z okręgu rzeszowskiego wywodzi się z Brzózy Stadnickiej i w literaturze określana jest jako produkt o charakterystycznym stylu i formie. Wyrób zabawek zapoczątkował Marcin Guzy z tej miejscowości. Słabo rozwinięty przemysł i mało urodzajne gleby popchnęły mieszkańców do szukania zarobku w inny sposób. Wieś położona między lasami dawała możliwość pozyskiwania surowców do tego typu działalności. Okres historyczny również sprzyjał takiej produkcji. Następujące po sobie wojny, a co za tym idzie spustoszenie kraju, powodowały zbyt rękodzieła, jako jedynego dostępnego produktu. Zabawkarstwo jako źródło utrzymania zaczęło kwitnąć w Brzózie Stadnickiej. Całe rodziny uczestniczyły w procesie tworzenia i posiadały specjalizacje w danym kierunku np. jedni robili terkacze, ptaki klepaki, inni koniki z bryczkami czy taczki. Do tego wielokrotnie dochodziły inne wyroby drewniane: łyżki, siewnice, garnce. Po przygotowaniu partii wyrobów okoliczni handlarze lub sami wykonawcy sprzedawali je na jarmarkach i odpustach od Przemyśla po Rzeszów. Z upływem lat i wprowadzeniem nowych technologii zabawka drewniana przestała być atrakcyjna przy zabawce z plastiku, a jej wyrób przestał się opłacać. Dzisiaj wyrób zabawek drewnianych nie ma za wiele wspólnego z zarobkiem, jest to rodzaj hobby i kultywowanie tradycji ojców. W Brzózie Stadnickiej mieszka i czynnie zajmuje się wyrobem zabawek trzech twórców: Ryszard Marciniec, Jan Dudziak i Tadeusz Jucha. Każdy z nich ma swój wypracowany warsztat jakim charakteryzują się jego wyroby.
Kolekcja zabawek będąca przedmiotem wystawy jest artystyczną spuścizną po jednym z najbardziej znanych lokalnych zabawkarzy – Stanisławie Narogu, prekursorze wielu rozwiązań zarówno technicznych, konstrukcyjnych jak i kolorystycznych. Zabawki Stanisława Naroga były wielokrotnie nagradzane na krajowych i międzynarodowych wystawach i stanowią kwintesencję stylu. Wystawa zabawek ludowych pozwoli na nowo odkryć je dla lokalnej społeczności, poszerzyć wiedzę na temat zabawkarskiego rzemiosła, wzbudzić potrzebę ratowania ginących zawodów a w dalszej przyszłości odtworzyć istnienie tego typu warsztatu.