W ramach Europejskich Dni Dziedzictwa 2020 r. Muzeum Miasta Łodzi zaprasza na cykl wirtualnych spacerów poświęconych historii łódzkiej turystyki w okresie do 1939 r. – ze szczególnym uwzględnieniem peregrynacji do miejsc ważnych w historii Polski oraz roli podróżowania łodzian dla rozwoju miasta.

Wirtualny spacer poświęcony będzie roli wyjazdów mieszkańców miasta na studia i do pracy oraz przybliżeniu najwybitniejszych łodzian, którzy po okresie nauki wrócili do Łodzi – a lista ta jest długa: znani artyści, architekci, założyciele klubów i stowarzyszeń sportowych oraz organizacji turystycznych.

Łódź jest miastem szczególnym na mapie Polski. Rozwinęło się jako miasto przemysłowe, co rzutowało na jego strukturę społeczną i narodową. Pomimo wielonarodowego oblicza, a także nielicznej warstwy mieszczaństwa i inteligencji od końca XIX w. zaczęły w Łodzi powstawać organizacje społeczne, które zajmowały się krzewieniem historii Polski, także poprzez zwiedzanie kraju w celu budowy tożsamości narodowej wśród, zdominowanej przez robotników, ludności miasta. W ich działalność zaangażowani byli również spolonizowani łodzianie wywodzący się z innych grup narodowych: niemieckiej i żydowskich. Łódź do końca lat 30. XX w. pozostawała jednakże miastem edukacyjnie zapóźnionym, pozbawionym wyższej uczelni – wyjątek stanowił oddział prywatnej Wolnej Wszechnicy Polskiej, nie posiadającej jednak pełnych uprawnień szkoły wyższej.

Dzięki wyjazdom „na naukę” wielu mieszkańców Łodzi nie tylko zdobywało wykształcenie, ale także „przynosiło” do miasta nowe idee. Po powrocie zakładali stowarzyszenia społeczne i polityczne, kluby sportowe czy organizacje turystyczne – można wręcz powiedzieć, że wpisywali się w campbellowską koncepcję podróży bohatera, gdyż nie tylko zmieniali siebie, ale także po powrocie otaczającą ich rzeczywistość.