Najważniejszą książką mojego życia – Dzienniki zafroncia, Bany ukraińskie, Land of Confusion – staram się w ten sposób być z Ukrainą, Ukraińcami i Ukrainkami w ich walce o wolność i o życie. Mówię, że mój okop to Facebook, a moją bronią klawiatura.

Ta książka – pisana w odcinkach od prawie trzech lat – ma już prawie dwa miliony znaków. Nikt, nigdy jej nie wyda, mam tego pełną świadomość, bo nikt by tego nie był w stanie znieść w całości. Z drugiej strony pisarz ma pewne obowiązki, skoro pisze, powinien wykazywać minimalna troskę wobec tego, co pisze, zatem spotkanie będzie próbą publicznego czytania i sprawdzenia czy napisane przez trzy lata wybrane teksty nadal się bronią, mają siłę, moc.