W Pokoju Kantora przy ul. Siennej – miejscu, gdzie Kantor pracował przez ostatnie lata życia – można posłuchać specjalnie przygotowanych opowieści w formie audioprzewodników. Wystawa czasowa w Galerii-Pracowni to prezentacja Szatni – obiektu, wokół którego rozgrywał się spektakl „Nadobnisie i koczkodany”.

Pokój Tadeusza Kantora
W ramach ścieżek dźwiękowych dostępnych w Pokoju Kantora swoją refleksją podzieli się Bogdan Renczyński (aktor Teatru Cricot 2 i wieloletni pracownik Cricoteki), poeta Maciej Topolski, a wygląd pokoju przybliży audiodeskrypcja przygotowana przez edukatorkę Barbarę Pasterak.

„Tadeusz Kantor. Szatnia”
W spektaklu Nadobnisie i koczkodany (1972), reprezentującym etap Teatru Niemożliwego, monstrualna szatnia niszczyła miejsce artystyczne oraz komfort percepcji widza. Wypchnięcie akcji scenicznej, aktorów, iluzji teatru „za drzwi” i zderzenie jej z „przestrzenią życia codziennego” było w spektaklu najbardziej interesujące dla Kantora. Kontrast między iluzją a realnością, przemieszczanie się „z jednego terytorium w zupełnie obce terytorium”, konstruowanie spektaklu jako „pola walki” i „mechanizmu opresji” było tkanką spektaklu.

Zapraszamy w dniach 7-8, 14-15 września!