Dawniej kowale na wsi zaspokajali zapotrzebowanie miejscowej ludności na różne wyroby żelazne, również bogato dekorowane. Rzemieślnicy w miasteczkach byli kontynuatorami rzemiosła cechowego.

Na wsi nie było takich wymagań. Kowalstwa uczono się podczas służby wojskowej, rzadziej w nielicznych szkołach zawodowych. Wyższy stopień umiejętności prezentowali kowale dworscy albo gromadzcy, zatrudniani na potrzeby dworu albo całej wsi. Kowalstwo jest obecnie jednym z ginących zawodów i nieczęsto nadarza się możliwość obserwowania kowala przy pracy, nie mówiąc już o spróbowaniu własnych sił w kuźni. Pokaz kowalstwa połączony z warsztatem będzie jedną z niezwykle atrakcyjnych dla odbiorców okazji doświadczenia dawnego rzemiosła.