Kolekcja „Polskie szkło współczesne” prezentuje prace wszystkich znaczących polskich designerów oraz reprezentatywne zespoły rodzajów szkła, formowanych ręcznie i prasowanych od ok. 1850 r. do drugiej dekady XXI w.

Wystawa stała „Polskie szkło współczesne”, powstała na bazie kolekcji zakupionej w 1995 r. przez władze samorządowe Sosnowca od syndyka masy upadłościowej PPHU „Vitropol” i przekazanej Muzeum. Wcześniej, licząca około 3500 wyrobów kolekcja była zgromadzona w Zamku Sieleckim. Stanowiła Centralną Wzorcownię Szkła, utworzoną w 1980 r. z inicjatywy Zjednoczenia Hut Szkła Gospodarczego i Technicznego „Vitropol”. Ostatecznie, po likwidacji Zjednoczenia, znalazła stałe miejsce w Pałacu Schoena.
W zbiorach znajdują się prace wszystkich znaczących polskich designerów oraz reprezentatywne zespoły wymienionych rodzajów szkła, formowanych ręcznie i prasowanych, obecne także na stałej wystawie Polskie szkło współczesne. Obecnie tworzą ją wzory szkła użytkowego, artystycznego i unikatowego z okresu od ok. 1850 r. do drugiej dekady XXI w. Trzon stanowi szkło użytkowe i jest to jedyny tego typu zbiór w Polsce, który prezentuje największe osiągnięcia polskiego szklarstwa. Wykonane ze szkła sodowego i ołowiowego przedmioty pochodzą ze wszystkich czternastu państwowych hut oraz dwóch spółdzielczych, działających do 1989 r. Kolekcja liczy blisko 9000 eksponatów i jest systematycznie powiększana. W roku 2020 wzbogaciła się o 913 obiektów z byłej wzorcowni huty szkła „Zawiercie” prezentowanej w Muzeum.