Wystawa (od 5 do 30.09) „Połączeni dziedzictwem – Grünberg-Zielona Góra” pokazuje przedwojenne i powojenne dokumenty traktujące o tych samych fabrykach, miejscach i tradycjach dawnych i obecnych mieszkańców Zielonej Góry.

Tytuł tegorocznych obchodów Europejskich Dni Dziedzictwa „Połączeni dziedzictwem” stał się inspiracją do wystawy „Połączeni dziedzictwem – Grünberg-Zielona Góra”, która potrwa od 5.09.2022 do 30.09.2022.
W tym przypadku poczucie łączności nie wywodzi się z przynależności do danej społeczności, kraju, ani kultury. Nie jest to wspólna historia, tradycja czy opowieści przodków. Nie są to nawet wspólne wartości.
Źródłem inspirującym powstawanie poczucia wspólnego dziedzictwa jest kultura materialna, którą Zielonogórzanie zastali w mieście po zakończeniu II wojny światowej. Zastana substancja stworzyła okazję do kontynuowania na tym fundamencie zupełnie nowej rzeczywistości. Opuszczone dziedzictwo materialne niemieckiej społeczności stało się zalążkiem całkiem nowej historii, składową dziedzictwa materialnego społeczności polskiej.
Fabryka Mostów i Konstrukcji Stalowych Beuchelt stała się polskim Zastalem. W dawnych niemieckich piwnicach winiarskich składowano produkty Lubuskiej Wytwórni Win. Przedwojenne winobrania niebawem doczekały się polskiej kontynuacji. Zielonogórskie Zakłady Przemysłu Wełnianego „Polska Wełna” to fabryka sprzed wojny – „Niemiecka Manufaktura Wyrobów Wełnianych”.
Za sprawą początkowo tylko asymilacji substancji materialnej, w ciągu następnych dziesięcioleci rodziła się potrzeba sięgnięcia do zasobów dziedzictwa niematerialnego dawnych mieszkańców Zielonej Góry. Zielonogórzanie pochylają się obecnie nad dawnymi niemieckimi książkami o Zielonej Górze i tworzą wspólną historię miasta od czasów najdawniejszych. W ten sposób hasło „Połączeni dziedzictwem” adekwatnie opisuje sytuację Polaków na tzw. Ziemiach Odzyskanych czyli także w Zielonej Górze dawnym Grünbergu.
Na wystawie zobaczymy przedwojenne i powojenne dokumenty traktujące o tych samych zakładach, przetwórniach i fabrykach, które właściwie zmieniły tylko nazwy. Konfrontujemy miejsca, które dzieli kilkadziesiąt lat, pokazujemy dzisiejsze inicjatywy pozytywnie ukazujące wspólne dziedzictwo.